تعیین ارزش تفرجی پارک جنگلی ناهارخوران با استفاده از روشهای ارزش گذاری مشروط و هزینه سفر فردی

عدم توجه به منایع طبیعی به خصوص جنگلها می تواند دربرگیرنده مسایلی باشد که مجموعه برنامه های توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی کشور را با مخاطره جدی روبرو سازد. تحقیق و پژوهش به عنوان یکی از ابزارهای اولیه و مهم، نقش ویژه ای را در فرآیند مدیریت منابع طبیعی ایفا می کند. با توجه به این امر، شناخت و ارزش گذاری کارکردها، خدمات و کالاهای اکوسیستم جنگلی ضروری می باشد. با توجه به نقش منابع طبیعی بویژه پارک های جنگلی در حمایت از رفاه انسانی، اصلاح شاخص های توسعه پایدار و مطالعه اندک در زمینه ارزش گذاری خدمات زیست محیطی و اکولوژیکی جنگل، این مطالعه به ارزش گذاری پارک جنگلی ناهارخوران با استفاده از روش های ارزش-گذاری مشروط و پرسشنامه گزینش دوگانه دو بعدی و یک و نیم بعدی و روش هزینه سفر پرداخته است. داده های مورد نیاز از طریق تکمیل پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 500 بازدیدکننده جمع آوری شده است. بدین منظور، از مدل (cvm) و (tc) تحلیلی لاجیت استفاده و بر پایه روش حداکثر درست نمایی، شاخص های این مدل برآورد و ارزیابی شده اند. نتایج حاصل مبین این مهم است که میانگین تمایل به پرداخت بازدیدکنندگان جنگلی ناهارخوران در روش ارزش گذاری مشروط با استفاده از فرمت دوگانه دو بعدی 9991/38 ریال و با استفاده از فرمت دوگانه یک و نیم بعدی 10473/98 ریال برای هر بازدید برآورد شده است. در روش (tc) نیز تابع تولید سفر با فرم تابع خطی برآورد شد. نتایج نشان داد که متغیرهای هزینه سفر و درآمد افراد برتعداد بازدیدهای آن ها به ترتیب اثر منفی و مثبت معنی دار داشتند. مازاد مصرف کننده ی فردی از طریق انتگرال گیری از معادله ی تقاضا به دست آمد. به طوری که مازاد مصرف کننده برای هر فرد 1252626 ریال و ارزش تفریحی سالانه پارک ناهارخوران با توجه به بازدید سالانه 2000000 نفر حدود 2505253510000 ریال محاسبه شد. از آنجا که ارزش تفریحی فوق، مقدار قابل توجهی میباشد، لزوم حفاظت، توسعه و بهبود کیفیت و امکانات پارک آشکار میشود. همچنین نتایج حاصل از این مطالعه میتواند در تعیین قیمتهای ورودیه مناسب مورد استفاده قرار گیرد.